Σε άγγιξα με δυο ουλές,

με λέξεις σε ζωγράφισα στα σύνορα του χθες.

Έφυγα, μα θα σε δω·

θα φέρω το φεγγάρι στην αυλή σου πριν χαθώ.

Ερωτεύτηκα το άγγιγμα που κρύβει η σιωπή,

σαν με κοιτάς μέσα στα μάτια με κομμάτια την ψυχή.

​

Άλλο πια δε ζω, αν δεν είσαι εδώ, εδώ κοντά·

έλα εδώ ξανά.

 

Με άγγιξες με μια πνοή

κι έσβησα σαν δάκρυ στης καρδιάς σου την υφή.

Βυθίστηκα σε μια πνοή·

μην ψάχνεις να με βρεις στην επιφάνεια της γης.

Ψηλάφισα το όνειρο που έγινε ζωή,

με μια φωνή να μου θυμίζει ότι αύριο θα ’σαι εκεί.